Column Theo Segers: 100
Onlangs heb ik op een aantal scholen, in een paar klassen een gastles gegeven. Altijd heerlijk om te doen; kinderen vertellen over het prachtige ambt van burgemeester, over de taken, rollen, verantwoordelijkheden en nog veel meer. Het is voor mij des te leuker, omdat ik als 20-jarige als schoolmeester ben begonnen. Meester was mijn eerste baan en het onderwijzersbloed blijft stromen, zeker voor een klas.
Als het in zo’n les gaat over de vraag: ‘Wat doet de burgemeester nu allemaal?’, komt veelal het antwoord: ‘Lintjes knippen’. Dat begrijp ik wel, maar eerlijk gezegd doe ik dat (gelukkig) heel weinig. In de ruim acht jaar dat ik burgemeester ben, is dat op een hand te tellen. Ja, ik ben aanwezig bij feestelijke gebeurtenissen als jubilea, openingen en zo meer. Maar ook bij verdrietige momenten wil ik als burgervader namens de gemeente mijn medeleven tonen.
Daarnaast is de burgemeester voorzitter van de Gemeenteraad, van het College van burgemeester en wethouders (B&W) en verantwoordelijk voor regionale samenwerking, representatie, communicatie, personeel en organisatie en openbare orde en veiligheid. In die hoedanigheid als ‘hoofd van brandweer en politie’ heb ik veel, heel veel respect voor onze hulpverleners, die ook in de nacht van Oud en Nieuw (wat gewoon een feestnacht moet zijn) met gevaar voor eigen leven de straat op gaan.
Terug naar de titel van deze column: ‘100’. Inmiddels heb ik onlangs voor de 100e keer een jubilerend echtpaar namens de gemeente gefeliciteerd. Alle 60-, 65- en 70-jaar jubilerende echtparen worden bezocht. Als ik verhinderd ben, dan gaat een wethouder op bezoek. De echtparen die 50 jaar gehuwd zijn, dat zijn er heel veel, nodigen we gezamenlijk uit voor een high-tea. Kortom, ook een waardevolle taak voor de burgemeester. Het zijn fijne ontmoetingen, met veel mooie, soms ook verdrietige verhalen. Goed en fijn om levensgebeurtenissen met de inwoners van Molenlanden te delen.